Het Institut National de la Recherche Agronomique (INRA) brengt sinds 2002 wetenschappelijke collectieve expertises (ESCo) na saisine van een overheidsopdrachtgever. Voor elke ESCo wordt een multidisciplinaire expertengroep samengesteld. Deze stelt een kritische stand van zaken op van de wetenschappelijke kennis en formuleert de grenswaarden ervan, dit om de respons te evalueren en wat de inbreng is van deze kennis aan een kwestie van openbaar beleid. Teneinde de competentie en de pluraliteit van de deskundigen te garanderen, zijn het de documentalisten die deze experten opsporen en kwalificeren door middel van bibliometrische criteria. Documentalisten creëren eveneens een documentair corpus en stellen dit ter beschikking van deze experten zodat dezen in staat zouden zijn er een analyse van te maken. Aan het einde van de expertise maken de documentalisten een beschrijvende analyse van de referenties aangehaald in het expertiseverslag. De doelstelling van huidig artikel is de diverse stadia van dit staaltje documentaire engineering uitvoerig te beschrijven in het ESCo proces. Dit wordt gestaafd door de gegevens van de laatste tot stand gebrachte ESCo door INRA met als titel “douleurs animales”.